Woensdag gehaktdag :)

Vanmorgen hadden we al vroeg bezoek van Innocent en zijn twee vriendjes. Hij vroeg meteen waar Jesper en Annika waren (Lars en zij sponsoren hem) Hij was gezellig aan het kletsen zijn Engels is echt goed( zijn moeder spreekt ook goed Engels)Daarna begon ons programma met een overleg met Wilma. We hebben besproken wat we allemaal gaan doen deze 2 weken. Bart, Jesper en Annika gingen frisbeeën. Na een lekkere koude douche en wat boterhammetjes gingen Bart, Annika, Henk en Nellie een wandeling maken. Nellie wist zeker dat we ergens naar rechts moesten en Henk zei dat het rechtdoor was. Na een tijdje rechtdoor gelopen te hebben zei Nellie: ‘Henk zie je wel dat we naar rechts hadden gemoeten, je bent weer eigenwijs’, waarop Henk zei: ‘ik ben niet eigenwijs ik wou gewoon deze route nemen’. Bart en Annika luisterden vol genot naar dit heerlijke gekibbel en vervolgde de route over modder, aarde, planten, rijst en heeel veel insecten. Nellie maakte haar herkenbare stopjes om alle vogels en vlinders van Uganda te fotograferen. Onderweg kwamen we wat mannen tegen die aan het werk waren op het land. Hij liet ons zien dat hij sesam aan het oogsten was. De sesam zat in kleine bruine vruchten. Bart waagde zich nog een stukje het moeras in. Gelukkig kwam hij niet vast te zitten. Op de terug weg kwamen we een meisje tegen, Lilian. Lilian bleek bij Odoi Moses te wonen. Er kwamen nog meer vrouwen aan en Lilian vertelde dat ze onderweg waren naar een begrafenis (nu snapte Henk en Nellie waarom ze om 05:00 wakker waren geworden door harde muziek). We liepen naar een aantal huisjes toe en ontmoetten een paar mensen. We maakten foto’s van de kinderen en lieten deze zien. Waarop ze allemaal naar de foto keken en zichzelf aanwezen en riepen ‘me’ ‘me’. We zagen vrouwen koken en Bart en Henk spraken met … over de bouw van een nieuw huis. We zagen babyeendjes en babygeitjes (ahhhh). Ook kregen we van Lilian informatie over welke vrucht aan welke boom hing. Na het middageten gingen Bart Henk en Jesper klussen. Omdat er niet genoeg lokalen zijn werd er ook in het gasthuis les gegeven en een van de kinderen had een koe op de veranda gelaten en het hek dicht gedaan. De koe wilde er natuurlijk weer uit en daardoor is het hek losgekomen van de muur. Ook de wc en het raam zijn weer gerepareerd. Om half vijf gingen wij naar het sportveld. De jongeren gingen eerder weg en kregen al snel een grote voorsprong omdat Nellie en Henk een horde kinderen op hun afkregen (Wilson, Painato, Sofie, Sandra en nog een aantal). Onderweg stopten we met onze kinderscharen bij de dominee Paul en zijn vrouw Perapetwa om gedag te zeggen. Op het sportveld hadden we veel schik met de spelletjes die wij deden zoals: Jan Huigen in de ton, Anna Marie Koekoek, Wieken van de molen enz. Schipper mag ik overvaren hadden we vertaald in het Engels en dat vinden ze altijd erg leuk. Annika ging grote bellen blazen en al snel liepen er heel veel kinderen achter de bellen aan soms struikelend over elkaar, maar wat een prachtig gezicht om te zien hoe veel plezier ze hadden. Jesper en Bart gingen voetballen met de middelbare scholieren dit ging er ruig aan toe. Henk was met Julius mee op te gaan kijken naar zijn huis ( morgen komt de foto)en had een leuk gesprek met hem. Natuurlijk weer veel met de CDHope kids gepraat en gespeeld. Om 18.30 uur begon de devotion. Tim en Eugene begeleidde het zingen met hun gitaarspel en natuurlijk zongen we ook het liedje: I am so happy voor insiders het” kietellied”. Ik zal het even uitleggen, tijdens het refrein van dit lied gaat iedereen elkaar kietelen, dit komt voor de nieuwelingen altijd als een verrassing.
Het was mooi om met elkaar te zingen en bidden.