Donderdag handwerkdag!

Gisterenavond druk bezig geweest met de voorbereiding van het knutselen met de kinderen. Bart, Annika, Jesper en Nellie sorteerden de kralen , knipten en knoopten de touwtjes en knipten de rietjes in stukjes voor het maken van een ketting. Het was net lopende band werk!
Om 9.45 liepen we naar het veld om te gaan knutselen met de kinderen.
We begonnen met het teleurstellende aantal van 3 kinderen, maar binnen een half uur werden het er 30. We begonnen met tekenen en stickers uitdelen en toen we 10 kinderen hadden begonnen we met de ketting. Iedereen kreeg een scoobiedou touwtje en een aantal kralen. Sommige kinderen hadden een klein broertje of zusje bij zich en maakte ook voor hen een ketting. Daarna gingen Annika en Nellie een boekje voorlezen. De kinderen kropen dichtbij en genoten zichtbaar van het verhaal
Hoewel ze niet alles begrepen van de Engelse tekst maakte de plaatjes het wel duidelijk. Het verhaal van de krokodil vonden ze prachtig zeker als Nellie de krokodil met zware stem liet `spreken`
Ook het verhaal van het aapje viel in smaak, we lieten ze de bloemen, vogels, vlinders en aapjes tellen. Als een kind een fout maakte werd dit meteen verbeterd. Ook Juf Joy genoot zichtbaar en toen we zeiden dat we het boek hier lieten zodat ze het ook in de klas kon voorlezen was ze helemaal enthousiast! Henk ging met Wilma mee naar Tororo ( zie zijn verhaal onderaan).
Suzan K zat er ook bij en ze vroeg weer aan Annika :” Nellie your mother” Why?
We liepen weer naar huis met een aantal kinderen aan onze hand om te gaan lunchen.
Na de lunch gingen Annika en Nellie weer terug om naailes te geven en Bart en Jesper deden de afwas en wachtte op het cement dat geleverd zou worden om de gaten en scheuren in het terras te repareren. Er kwamen 10 vrouwen voor hun eerste naailes, ook Brenda de vrouw van Julius was erbij. Twee moeders hadden een baby bij zich die ondertussen de borst kregen, niks geen moeilijk en geheimzinnig gedoe, maar gewoon de borst eruit en kind eraan. Ook Joy was van de partij en auntie Jane om te helpen vertalen. We begonnen met uitleg wat er in het naaizakje zat ( gemaakt door Engelien) en toen begonnen we met de rijgsteek, stiksteek en de zigzag(afwerksteek). Ondertussen ging Annika met het baisband rond en mochten de vrouwen een kleur uitkiezen met bijpassend garen. Het was een gezellig gebabbel en gelach de vrouwen hadden echt plezier. Jammer dat we het niet verstonden of misschien maar goed ook….. Toen ze klaar waren met de steken gingen we beginnen met de armband. Eerst een drukker erop naaien en daarna mochten ze een aantal knoopjes uitzoeken om op het baisband te naaien.
Zo leerden ze de vaardigheden en hebben meteen een leuke armband. Na afloop gingen we natuurlijk weer zingen.
Om 16.30 waren Jesper en Bart ook weer op het veld. Ze konden nog niet met de cement aan de slag want de man die het zou brengen was het vergeten , via Tim werd het alsnog geregeld maar toen was het een beetje laat. Het begon te regen dus gingen we naar binnen ( het regent hier nooit nietwaar Christine). Om 17:00 uur moest iedereen zich melden voor de uitleg van de sportdag en de indeling van de teams. Iedereen moest opgeven welk onderdeel je wilde doen. Ondertussen waren henk en Wilma ook weer terug uit Tororo.
Daarna gingen Henk en Nellie nog even naar het CDHope huis, Annika Bart en Jesper gingen naar huis om te koken. Henk was met Suzan N over koken aan het praten en Nellie ging Skip Bo en Mens erger je niet spelen met Esther Brian en Oscar. Toen Henk en Nellie thuis kwamen stond het eten klaar, wat wil je nog meer!
Boodschappen in Tororo: Henk ging om elf uur met Wilma mee om boodschappen doen in Tororo. Er moest eten gehaald worden voor de sportdag en het CDHope huis. Want op de sportdag eten we met elkaar en aangezien alle kinderen meedoen zowel nursery, primary en secondary en ook de leraren is dit een grote groep, zeker 120 personen. We stopten eerst bij juf Agnes, zij was ziek en Wilma vroeg of zij nog iets nodig had. We werden hartelijk ontvangen met een big hug. Onderweg kwamen we helaas vast te zitten, maar gelukkig werd een helpende hand uitgestoken en konden we na tien minuten weer verder. In Tororo was niet veel veranderd. De wegen waren nog steeds slecht of werden hersteld, hier waren zij vorig jaar al mee begonnen. De achterbank moest ingeklapt worden anders pasten de boodschappen niet in de auto (zoals pocho, matoke, uien, aardappelen, rijst etc.). Bij sommige winkels gaf Wilma de bestelling door en werd afgesproken hoe laat de boodschappen klaar stonden. Hierdoor hoefden we niet lang te wachten en hadden we tijd genoeg om de boodschappenlijst af te werken. Ook bezochten we de markt en kochten overheerlijke ananassen en bananen. Op de terugweg namen we een andere route om te voorkomen dat we weer vast kwamen te zitten. We waren om vijf uur weer terug bij het CDHope huis.